آموزش زبان عربی از صفر تا صد با متد نصرت در 90 روز رایگان

یکی از پرگویش ترین زبان‌های جهان، یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد است. این زبان امروز دارای لهجه‌ها و گویش‌های گوناگونی است و زبان عربی مدرن استاندارد به عنوان زبان رسمی نوشتار در همه کشورهای عرب پذیرفته شده است.

دانلود آموزش مکالمه زبان عربی به روش نصرت در 90 روز با فایل صوتی MP3 | یادگیری از پایه تا پیشرفته

درباره زبان عربی

زبان عَرَبی (به عربی: اللغة العربیة)، یکی از پرگویش‌ترین زبان‌های جهان، بزرگ‌ترین عضو از شاخه زبان‌های سامی (آفریقایی–آسیایی) است و با زبان‌های عبری و آرامی هم‌خانواده‌است. زبان عربی یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد است. این زبان امروز دارای لهجه‌ها و گویش‌های گوناگونی است و زبان عربی مدرن استاندارد به عنوان زبان رسمی نوشتار در همه کشورهای عرب پذیرفته شده‌است. افزون بر جهان عرب، این زبان در کشورهای چاد، اریتره نیز از میزانی از رسمیت برخوردار است.

زبان عربی، زبان قرآن و بسیاری از نخستین نوشته‌های مسلمانان است و نزد بسیاری از مسلمانان مقدس شمرده می‌شود. در دوران طلایی اسلام، عربی به عنوان نخستین زبان جهان اسلام از اهمیت بالایی برخوردار بود و آثار علمی، ادبی و مذهبی فراوانی به این زبان نوشته می‌شد. تأثیر عربی بر زبان‌های دیگر جهان اسلام مانند اردو، و زبان‌های گوناگون خانوادهٔ ترکی چشمگیر است.

شمار گویشوران زبان عربی

شمار کسانی که عربی را همچون زبان مادری به کار می‌برند از ۱۷۴ تا ۴۴۲ میلیون تن گفته شده‌است. عربی زبان رسمی ۲۵ کشور است که کل جمعیت آن‌ها نیز براساس آمار سیا ۳۲۹ میلیون تن است. باید توجه داشت که زبان مادری نیمی از جمعیت کشورهای عربی شمال آفریقا مانند مراکش و الجزایر زبان آمازیغی است و در قانون اساسی جدید این دو کشور زبان آمازیغی به عنوان زبان رسمی در کنار زبان فرانسه و عربی به رسمیت شناخته شده‌است.

ویژگی‌های زبان عربی

کاربری (صرف) فعل در این زبان به دو زمان گذشته (ماضی) و حال (مضارع) است که با کمک صیغه مضارع صیغه‌های آینده (مستقبل) هم ساخته می‌شود؛ و هر کدام از این دسته‌ها چهارده صیغه است. زبان عربی به دلیل قالب‌ها و حالات صرفی و نحوی و داشتن مذکر و مؤنث و سایر قواعد دستوری یکی از سخت‌ترین زبان‌های دنیا به ویژه برای سخن گفتن است. ازآنجاکه زبان انگلیسی این پیچیدگی‌ها را ندارد و با دانستن تنها ۵۰۰ واژه می‌توان نیازهای روزانه را با آن بیشتر، در بیشتر کشورهای عربی فرانسه و انگلیسی زبان رایج است. در حوزهٔ کشورهای عربی خلیج فارس عملاً زبان کار زبان انگلیسی است.

این زبان را «لغة الضاد» نیز می‌نامند، زیرا تنها زبانی است که دارای ضاد می‌باشد و ضاد که حرفی است که سخت‌ترین شیوه کاربرد را دارد؛ به جز زبان آلبانیایی که پس از پذیرش اسلام و ورود زبان عربی، حرف ضاد وارد آن شد.

دانلود آموزش مکالمه زبان عربی به روش نصرت در 90 روز با فایل صوتی MP3 | یادگیری از پایه تا پیشرفته

گویش‌ها و لهجه‌های زبان عربی

پراکنش گویش‌های عربی

• نوشتار اصلی: گویش‌های عربی

چارچوبٔ جغرافیایی را که گویشوران زبان عربی در آن پیشینه‌اند را جهان عرب می‌نامند که شامل بیش از ۲۰ کشور می‌شود که از خاورمیانه آغاز شده و تا شمال باختری آفریقای ادامه می‌یابد.

زبان عربی شمار فراوانی از گویش‌ها و لهجه‌های گوناگون را دربرمی‌گیرد که به‌طور کلی به سه بخش تقسیم می‌شود:

• عربی کلاسیک یا قرآنی (به عربی: اللغة العربیة الفصحی)
• عربی استاندارد یا شیوا یا کتابی
• عربی گفتاری یا دارجة (به عربی: اللهجة العامیة)

در کشورهای عربی لهجه استاندارد برای آموزش در آموزشگاه‌ها و نوشتن کتاب و روزنامه به کار برده می‌شود.

اما هر بخشی از جهان عرب، گویش محلی ویژه خود را دارد که گاه تفاوت‌های میان آن‌ها به اندازه‌ای است که عرب‌ها مجبور به سخنوری به عربی کتابی یا انگلیسی یا زبان واسط دیگری با هم می‌شوند. دلیل شمار فراوان گویش‌ها و لهجه‌ها در زبان عربی را تأثیر زبان‌های پیشین موجود در آن بخش‌ها پیش از چیرگی زبان عربی بر آن منطقه‌ها دانسته‌اند. در حالت کلی عربی گفتاری را به دو بخش خاورمیانه‌ای و باختری تقسیم می‌کنند اما به‌طور دقیق‌تر عربی دارای ۴ گویش زیر است که هر کدام خود دارای لهجه‌های فراوانی است.

• لهجه مصری
• لهجه باختری (شامل لهجه‌های : مراکشی، تونسی، الجزایری و…)
• لهجه خاوری (شامل لهجه‌های : لبنانی ، فلسطینی، و عرب زبانان غرب کشور اردن)
• لهجه عراقی یا خلیجی (شامل لهجات عراقی، کویتی، شرق سوریه، ساحل خلیج فارس از عراق تا کشور عمان و سواحل جنوبی و جنوب غرب ایران، اهواز و در آبادان و شادگان)

از این میان عربی مصری به عنوان گویش گفتاری زبان دوم مشترک میان همه عرب‌زبانان به کار می‌رود؛ و دلیل آن وجود انبوه فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی و منابع عربی به این گویش است.

تفاوت لهجه‌ها در گویش‌های روزانه زبان عربی در واژگان، دستورزبان و شیوهٔ آوایش واژه‌ها به چشم می‌خورد.

بیشترین تفاوت‌ها بین گویش‌های غرب و شرق کشورهای عرب زبان وجود دارد؛ برای نمونه (کویتی و مراکشی)

در تفاوت‌های مربوط به چگونگی آوایِش می‌توان به چگونگی آوایِش حرف /ق/ اشاره نمود که در لهجه بادیه‌نشینان و عراقی‌ها /گ/، در لهجه مصری و سوریه /ء/ و در لهجه فلسطینی /ک/ تلفظ می‌شود. یا چگونگی تلفظ /ج/ که در لهجه مصری /گ/ آوایِش می‌شود مانند الجمهوریة => الگمهوریة و در لهجه لبنانی و لهجه بعضی از عرب‌های خوزستان ایران به ویژه برخی از قبیله‌های «سواری، حیدری» این حرف نزدیک به /ژ/ آوایِش می‌گردد.

دانلود آموزش مکالمه زبان عربی به روش نصرت در 90 روز با فایل صوتی MP3 | یادگیری از پایه تا پیشرفته

آموزش مقدماتی زبان عربی

احوالپرسی 1

صبح بخیر: صَبَاحُ الخَیرِ.

در جواب گفته می‏شود:صَبَاحُ النُّورِ

توجه: شب، هنگام خواب گفته می‏شود: «تُصْبِح عَلَی خیرٍ».

عصر بخیر: مساءُ الخیرِ…

در جواب گفته می‏شود: مساءُ النُّورِ.

روز بخیر:نَهارَک سعید.

در جواب گفته می‏شود: نهارَک سعید مُبارَک.

وقتتان خوش:طابَتْ أوقاتُکُمْ.

متشکرم:شُکْراً، أَشْکُرُکُمْ.

احوالپرسی 2

السَّلامُ علیکم: و علیکمُ السَّلامُ و رحمة الله و برکاته.

آیا می‌توانم‌ با شما به‌ زبان‌ عربی‌ فصیح‌ سخن‌ بگویم‌؟

هَل‌ْ یُمْکِنُنی‌ أَن‌ْ أتَکَلَّم‌َ مَعَک‌َ بِالعَرَبِیَّة‌ِ الفُصْحَی؟

اسم‌ شما چیست‌ و از کجا می‌آیید؟ ما اسْمُک‌َ؟ و مِن‌ْ أَیْن‌َ تَأْتِی‌؟

اسم‌ من‌ محمد و اهل جمهوری‌ عربی مصر هستم.

اسمی‌ محمدٌ مِن‌ جمهوریّةِ مصرَ العربیّةِ.

‌من از یک‌ خانواده‌ پایبند (مذهبی‌) هستم‌. أنا مِنْ‌ أُسْرَة‌ٍ مُحافِظَةٍ‌.

احوالپرسی 3

سلام السَّلامُ علیکمُ.

خوش آمدید: أَهْلا و سَهْلاً و مَرْحَباً.

خداوند شما را حفظ کند:حَیَّاکَ اللَّهُ!

حال شما چطور است؟ کیفَ حالُکَ؟ کیْفَک؟، إِزَّیَّک؟(ص)، إِشْلُونَک؟(ع).

الحمد لله خوبم: بِخَیْرٍ و الحمدُ لِلَّهِ….خوبم: کُوَیّس (ص، ل، س).

خوب نیستم:ماکُوَیّس.

چه خبر؟ ما الخبرُ؟ ما أَخْبارُکَ؟ شو أَخْبارک؟(عا، ل).

از اینکه دیر شد از شما معذرت می‏خواهم.

أَعْتذِرُ منکَ لِلتَّأْخِیرِ. (أَرْجُو المَعْذِرَةَ).

ممنونم، سپاسگزارم	شکرا لک، شکرا.
خیلی ممنون	شکرا جزیلا.
خوش آمدید	اهلا و سهلا
لطفا	رجاء، من فضلک
بله	نعم
خیر، نه	لا، کلا
ببخشید، معذرت می‌خواهم	عفوا، عذرا
شرمنده	انا اسف
نمی‌فهم	لا افهم
من عربی صحبت نمی‌کنم	أنا لا أتکلم العربیة.
من به خوبی عربی صحبت نمی‌کنم	أنا لا أتکلم العربیة جیدا.
آیا فارسی صحبت می‌کنید؟	هل تتکلم اللغة الفارسیة؟
لطفا شمرده تر صحبت کنید.	یتکلم ببطء، رجاء.
اسم شما چیست؟	ما اسمک؟
حال شما چطور است؟	کیف حالک؟
ایستگاه مترو کجاست؟	أین مترو الانفاق؟
رستوران خوب کجاست؟	هل هناک معطم جیدا؟
تلفن عمومی کجاست؟	هل هناک هاتف عمومی هنا؟
آیا می توانم به اینترنت وصل شوم؟	هل یمکننی الحصول على الإنترنت؟
می توانی به من کمک کنی؟	هل تستطیع مساعدتی؟

المصطلحات المتداولة بین الأفراد = اصطلاحات رایج میان افراد

کیف الصحة = کیف الحال =کیفک : چطوری، سلامتی ، حالت چطوره ؟

أهلاً وسهلاً= أهلین =مرحباٌ بک،یاأهلاٌ بک ،أهلاٌ: خوش آمدی 
یا أهلاً بک :خوش آمدی

صباح الخیر: صبح بخیر و الجواب:صباح النور ، صباح الورد،صباح العسل
مساکم الله بالخیر و العافیه = اسعد الله مساء کم سعیدا= طاب مساء کم 
أنا بخیر ، الحمدلله ،حسنٌ :من خوبم 
ماإسمک ، شُو إسمک :نامت چیست؟ 
فی أمان الله=الله معک=فی رعایة الله =تحت رعایة الله=مع السلامة=سلّمک الله و رعاک : در پناه خدا ، خدانگهدار والجواب: أجمعین :شماهم همینطور
زادالله فیک البرکة : خدابرکت دهد و الجواب: و زادها فیک 
لامؤاخذة= عفواً ، معذرة : جسارت نشود 
بورک فیک =الله یبارک فیک : خدا یارت ، خیر ببینی 
علی عینی :به روی چشم والجواب : سَلِمت عیناک
لا علیک : عیبی ندارد ، اشکالی ندارد، قابلی نداره 
سمعاً وطاعةً ً=علی رأسی =تحت أمرک= طوع أمرک= أمرک :ای به چشم ، اطاعت 
بلّغ سلامی إلی … : سلام برسون

از دیدن شما خرسندم: أنَا سَعیدٌ بِلِقائِکَ. إِنِّی مَسرُورٌ لِرُؤیَتِکَ. (لِلمُذَکَّر)

أنَا سَعیدَةٌ بِلِقائِکِ. إِنِّی مَسرُورَةٌ لِرُؤیَتِکِ. (لِلمُؤَنَّث)

از شما خواهش می کنم با من به جای عامیانه به زبان فصیح حرف بزنید: أَرجُوکَ أَن تَتَکَلَّمَ مَعی بِاللُّغَةِ الفُصحَی بَدلاً مِنَ العامِیَّةِ.

از عواطف شما نسبت به خودم سپاسگزارم: أَشکُرُکَ لِعَواطِفِکَ تِجاهی. (لِلمُذَکَّر)

أَشکُرُکِ لِعَواطِفِکِ تِجاهی. (لِلمُؤَنَّث)

از کمک شما سپاسگزارم: شُکراً لِمُساعِدَتِکَ. (لِلمُذَکَّر)/ شُکراً لِمُساعِدَتِکِ. (لِلمُؤَنَّث)

از همه شما سپاسگزاری می کنم: أَشکُرُکُم جَمیعاً.

اشکال ندارد: لا بَأسَ.

المصطلحات المتداولة بین الأفراد = اصطلاحات رایج میان افراد

کیف الصحة = کیف الحال =کیفک : چطوری، سلامتی ، حالت چطوره ؟

أهلاً وسهلاً= أهلین =مرحباٌ بک،یاأهلاٌ بک ،أهلاٌ: خوش آمدی 
یا أهلاً بک :خوش آمدی

صباح الخیر: صبح بخیر و الجواب:صباح النور ، صباح الورد،صباح العسل
مساکم الله بالخیر و العافیه = اسعد الله مساء کم سعیدا= طاب مساء کم 
أنا بخیر ، الحمدلله ،حسنٌ :من خوبم 
ماإسمک ، شُو إسمک :نامت چیست؟ 
فی أمان الله=الله معک=فی رعایة الله =تحت رعایة الله=مع السلامة=سلّمک الله و رعاک : در پناه خدا ، خدانگهدار والجواب: أجمعین :شماهم همینطور
زادالله فیک البرکة : خدابرکت دهد و الجواب: و زادها فیک 
لامؤاخذة= عفواً ، معذرة : جسارت نشود 
بورک فیک =الله یبارک فیک : خدا یارت ، خیر ببینی 
علی عینی :به روی چشم والجواب : سَلِمت عیناک
لا علیک : عیبی ندارد ، اشکالی ندارد، قابلی نداره 
سمعاً وطاعةً ً=علی رأسی =تحت أمرک= طوع أمرک= أمرک :ای به چشم ، اطاعت 
بلّغ سلامی إلی … : سلام برسون

یرحکم الله (درهنگام عطسه) والجواب : یغفرالله لکم 
اُخرس =اُسکت: خفه شو
اُغرب عن وجهی : گم شو
لاسمح الله =حاشالله=لاقدّرالله :خدا نکند ،مبادا
عفواٌ= معذرةً=أعتذر منکم =أرجو عدم المؤاخذة :ببخشید ، معذرت میخوام
عم صباحاً=أسعد الله صباحک : روزت خجسته ، بامدادت خوش
إیهٍ : خُب ، بسیار خوب 
ساعدک الله :خسته نباشید والجواب : سلّمک الله : سلامت باشید 
قرّت عیناک : چشمت روشن 
آمُلُ بالعودة یوماً ما: امیدوارم یک روز بر گردد
لبیّک و سعدیک : به روی چشم ، در خدمتم 
یسعدنی أن أزورکم : خوشحال می شوم ببینمتون 
أنا سعیدٌ بمعرفتک : از آشنایی ات خوش وقتم 
نهارک سعیدٌ : روز خوش 
لیلة سعیدة =طابت لیلتکم =مساءالخیر=مساؤکم بالخیر=مساک الله بالخیر:شب خوش
لافضّ فوک =أنفاسک مبارکٌ =(أحسنت: آفرین ) قربون دهنت ، زنده باد ، دمت گرم 
إلی اللقاء =إلی الملتقی =الوداع =بخاطرک : به امید دیدار ، خدانگهدار 
مع السلامة : به سلامت ، خدانگهدار
أرجوکم = الرجاء : خواهش می کنم ، امید است 
لاتُجامِل = لاتکلّف : تعارف نکن 
لقد کلّفناکم : زحمت دادیم والجواب : أرجوکم عدم المؤاخذة : خواهش می کنم خجالت ندهید
من فضلکم =رجاءً = لو تکرمتَ :لطفاً ، اگه می شه 
تفضّلتم : لطف نمودید ،زحمت کشیدید والجواب :کلّفناکم: زحمت دادیم
حسنٌ =جیدٌ =طیّب : خوب ، بسیار خوب 
أُرحّب بقدومکم = أرحّب بمقدمکم = تشرّفتم =خیر مَقدمٍ : خوش آمدید 
حلّت البرکة (هنگام بدرقه میهمان) برکت آوردید
لا تهذی : جفنگ نگو ، هذیان نگو 
تشرّفتُ بمعرفتک : از آشناییت خوش وقتم 
أنا مرتاحٌ لرؤیتک =أنا مسرورٌ من رؤیتک :از دیدنت خوشحال شدم 
أدام الله توفیقک =أیّدک الله : خدا یارت ،موفق باشی 
أطال الله بقائک (طلبقة): خدا عمرت بده
نعم صباحک (نعمصة):صبح خوبی داشته باشی 
نعم مساؤک (نعمسة): شب خوبی داشته باشی
بسملة :«بسم الله الرحمن الرحیم » گفت 
مَن أنت؟ : تو کیستی ؟ من أین؟ : اهل کجایی؟
أنا فی عجلة = أنا مستعجلٌ : عجله دارم

جعلتُ فداک (جعفدة) : فدایت شوم 
سحقاً له = إلی الجحیم : دورش باد ، به درک واصل شود ، به جهنم 
شکراً : ممنون ، تشکر 
شکراً، الله یحفظکم : ممنون خداشما را حفظ کند والجواب : 
لا شکر علی الواجب، هذا هو واجبنا:تشکر لازم نیست ، وظیفۀ ماست 
الله یرعاکم : خدا حفظتون کنه 
تُصبِح علی الخیر: شب خوش :good night 
آسفٌ=متأسّفٌ=مع الأسف =عذراً :متاسفم ، معذرت می خواهم 
أتمنی لک النجاح (التوفیق): برایت آرزوی توفیق دارم 
وفقک الله :خدا توفیق دهد
فی صحةٍ و عافیةٍ : (به بیمار گفته می شود)
ننتظرکم =نحن فی انتظارکم :مامنتظر شماییم 
الله یُعطیک العافیة : خداسلامتی به تو بدهد 
کیف الاسرة؟ =کیف الأهل و الأصدقاء ؟: خانواده خوب هستند ، دوستان چطور ؟ 
الله یخلّیک :خدا پشت وپناهت باشه 
أنا فی خدمتک : نوکرتم 
فی أمان الله و حِفظِهِ :درپناه خدا
أخذتُ من وقتک کثیراً =أزعجتُکم =زاحمتُک :زحمت دادیم ، اذیت کردیم 
أنت غیر جادٍّ فی کلامک =تمزحُ: مزاح می کنی ، شوخی می کنی ، جدی نمیگی

کل عامٍ و أنتم بخیر : صد سال به این سالها 
أنت بخیر و سعادة : خوب و خوش باشی 
حیاک الله : زنده باشی 
تسلم : سالم باشی 
صبّحکم الله بالخیر : شب خوبی داشتخ باشی 
نحن فی منتهی السعادة : ما واقعاً خوشبختیم 
سنزورکم بعد قلیلٍ إن شاءالله : اگر خدا بخواهد دوباره همدیگر را خواهیم دید 
التصافح : باهم دست دادن – صافحه : بااو دست داد-صافحنی: بامن دست داد
ربنا یعوض علیک : خدا به تو عوض دهد 
أفادک الله : 
لا علیه = أُهدیکم : قابلی ندارد، خواهش می کنم 
لاعلیک = لاتحزن =لاتقلق : نگران نباش 
طوبی لک = هنیئاً لک : خوشا به حالت 
و لکم جزیل الشکر : با نهایت سپاس 
حضرة الفاضلة (المحترمة) : سرکار خانم 
أسجح : آرام باش ، خوش رو باش 
مننتَ علینا :مرحمت نمودی 
مسحک الله : خدا به تو برکت دهد
کیف الأوضاع ؟: اوضاع چطوره ؟ والجواب : الحمدلله = علی ما یُرام: میگذره

نستقبلکم بکلّ ترحاب : با همۀ امکانات از شما استقبال می کنیم 
کرّم الله وجهک : خدا عزیزت کنه 
من کلّ خاطر =عن طیبة خاطر =بکلّ رغبة : باکمال میل ، باکمال خرسندی 
علی خاطرک = علی رأیکم : هر جور میل شماست 
لا مانع لدیّ علی ذلک و کما ترغبون :از نظر من هیچ اشکالی ندارد هر طور دوست دارید
طیّب : ok – حسناً : that΄s right
بسیطة :never mind : مهم نیست 
بالطبع : البته : of course
بالتأکید: مطمئناً : sure
أتمنی لک وقتاً سعیداً : اوقات خوبی برایت آرزو می کنم
آسفٌ لإزعاجک : از ناراحتی تو متاسفم
أنا سعیدٌ بمعرفتک : از آشناییت خوش وقتم 
دعنا نذهب : اجازه بده بروم : Let΄s go
ظهیرة طیّبة : ظهر خوبی داشته باشی 
أتمنّی لک عطلة سعیدة : تعطیلی خوبی برایت آرزو می کنم 
فدیتُک =فداک : فدایت شوم 
نخبُک : دست شما درد نکنه 
نخب الأیام المضیئة : به امید روز بهتر (روشنتر)

نخبُ العام القادم : تا سالی بعدی 
نخب أیام أفضل :به امید روزهای بهتر 
المجاملات : تعارفات –لاتجامل : تعارف نکن 
أشکرک علی القهوة : به خاطر قهوه ممنون
لا تُبالِ : اهمیت نده 
ألا تُقدّم صدیقک إلیّ ؟:آیا دوستت را به من معرفی نمی کنی ؟ 
لا حیفَ به : بدک نیست -لا بأسَ به : بدک نیست 
هوّن علیک : سخت نگیر، جوش نزن ، بی خیال 
إعقِل : عاقل باش 
خسئتَ =إخسأ علیک : گم شو ، قباحت دارد، تف بر تو 
لا تعذرنی : نمی گذاری عذرم را بیان کنم ،مهلتم نمی دهی 
أُقدّم السیدة = أُعرّف بها: این خانم را معرفی می کنم 
إنّی أُجیدُ الإنجلیزیّة : من انگلیسی راخوب حرف می زنم (بَلَدم)
إنی فاهمٌ : می فهمم
تکلّم علی مهلک : آرام صحبت کن 
مَعدِن : آفرین ، خیلی خوب ، بارک الله 
یسُرُّنی أن أدعوک علی : خوشحال می شوم به … دعوتت کنم

إنبسط : اخمش باز شد : شکراً لقد إنبسطتُ جدّاً

مکالمات اولیه زبان عربی
ممنونم، سپاسگزارم	شکرا لک، شکرا.
خیلی ممنون	شکرا جزیلا.
خوش آمدید	اهلا و سهلا
لطفا	رجاء، من فضلک
بله	نعم
خیر، نه	لا، کلا
ببخشید، معذرت می‌خواهم	عفوا، عذرا
شرمنده	انا اسف
نمی‌فهم	لا افهم
من عربی صحبت نمی‌کنم	أنا لا أتکلم العربیة.
من به خوبی عربی صحبت نمی‌کنم	أنا لا أتکلم العربیة جیدا.
آیا فارسی صحبت می‌کنید؟	هل تتکلم اللغة الفارسیة؟
لطفا شمرده تر صحبت کنید.	یتکلم ببطء، رجاء.
اسم شما چیست؟	ما اسمک؟
حال شما چطور است؟	کیف حالک؟
ایستگاه مترو کجاست؟	أین مترو الانفاق؟
رستوران خوب کجاست؟	هل هناک معطم جیدا؟
تلفن عمومی کجاست؟	هل هناک هاتف عمومی هنا؟
آیا می توانم به اینترنت وصل شوم؟	هل یمکننی الحصول على الإنترنت؟
می توانی به من کمک کنی؟	هل تستطیع مساعدتی؟

تعارفات در زبان عربی
سلام	سلام
صبح به خیر	صباح الخیر
عصر به خیر	مساء الخیر
خوش آمدید، خیر مقدم	مرحبا
سلام دوست من!	أهلا صدیقی /صدیقتی!
دلم برات تنگ شده بود.	إشتقت إلیک کثیرا
چه خبر؟	مالجدید؟
خبری نیست، سلامتی	لا شیء جدید
شب بخیر، شب خوش	تصبح/ تصبحین على خیر
بعدا می بینمت	أراک فی مابعد
خدا نگهدار	مع السلامة

راهنمایی در زبان عربی
من گمشده‌ام.	أضعت طریقی!
می‌توانم کمکتان کنم؟	هل بإمکانی مساعدتک؟
می‌توانی کمکم کنی؟	هل بإمکانک مساعدتی؟
دستشویی کجاست؟	أین أجد (المرحاض/ الصیدلیة)؟
مستقیم برو! بعد دست چپ/راست برو!	أمشٍ على طول ثم عرّج یمینا/ شمالا!
من دنبال ماجد می گردم.	أبحث عن ماجد
لطفا یک لحظه صبر کنید.	لحظة من فضلک
گوشی را نگه دارید لطفا.	إبقى/ أبقی علی الخط رجاءا!
قیمت این چند است؟	کم هو ثمنه؟
ببخشید…(در ادامه سوال می آید.)	من فضلک
ببخشید…(برای رد شدن از کنار کسی)	المعذرة
دنبالم بیا	تعال معی!

سوالات شخصی در زبان عربی
آیا عربی/فارسی بلد هستید؟	هل تتکلم اللغة الفارسیه /العربیة؟
به میزان کم!	قلیلا!
اسم شما چیست؟	ما إسمک؟
اسم من احمد است.	إسمی احمد.
از آشنایی شما خوشوقتم.	متشرف / متشرفة بمعرفتک
نظر لطف شماست!	أنت لطیف! أنتِ لطیفة!
اهل کجا هستید؟	من أین أنت؟
من اهل ایران هستم.	أنا من ایران
من ایرانی هستم.	أنا ایرانی
کجا زندگی می کنید؟	أین تسکن؟ أین تسکنین؟
من در ایران زندگی می کنم.	أعیش فی ایران
شغل شما چیست؟	ما مهنتک؟
من مترجم/بازرگان هستم.	أعمل کمترجم/ کرجل أعمال
من عربی دوست دارم.	أحب اللغة العربیة
من یک ماه است که عربی می خوانم.	أدرس اللغة العربیة منذ شهر
شما چند ساله هستید؟	کم هو عمرک؟
من باید بروم.	یجب أن اذهب الآن
سریع بر می گردم!	سأرجع حالا

آرزوها در زبان عربی
موفق باشید!	بالتوفیق!
تولدت مبارک!	عید میلاد سعید
سال نو مبارک!	سنة سعیدة
کریسمس مبارک!	أعیاد میلاد سعید!
عید فطر مبارک!	عید مبارک!
رمضان مبارک!	رمضان مبارک
تبریک!	مبروک!
نوش‌جان!	شهیة طیبة
سلام من را به ماجد برسان.	سلِّم على ماجد من أجلی
عافیت باشد.	رحمک الله
خوب بخوابی!	لیلة سعیدة و أحلام لذیذة!

توضیح خواستن در زبان عربی
معذرت می‌خواهم (نفهمیدم مطلب)	عفوا!
متاسفم!	أسف!
اشکالی ندارد.	لامشکلة
می‌شود تکرار کنید؟	أعد من فضلک
می‌شود شمرده بگویید؟	تکلم ببطء من فضلک
لطفا بنویسید!	أکتبها من فضلک! / أکتبیها من فضلک!
من نمی‌فهم!	لا أفهم
من نمی‌دانم!	لآ أعرف!
نظری ندارم.	لاأدری
این به عربی چه می‌شود؟	ما أسمه بالعربیة؟
این چیست؟	ما هذا؟
عربی من خوب نیست.	لغتی العربیة لیست کما یجب
من باید تمرین عربی کنم.	حتاج ان اتدرب على العربیة
نگران نباش!	لاتقلق/ لا تقلقی!

خوب/بد/متوسط	جید / سیء / عادی
بزرگ/کوچک	کبیر / صغیر
امروز/اکنون	الیوم / الآن
فردا/دیروز	غدا / البارحة
بله/نه	نعم / لا
بفرمایید! (دادن چیزی به کسی)	خد!
آیا دوستش داری؟	هل أعجبک؟
من خیلی دوستش دارم!	أعجبنی حقا
من گرسنه/تشنه هستم.	أنا جائع/ أنا عطشان
هنگام صبح/عصر/شب	صباحا/ مساءا/ لیلا
این/آن، اینجا/آنجا	هذا /ذلک. هنا/هناک
واقعا!	حقا!
نگاه کن!	أنظر! أنظری!
چه؟ کجا؟	ماذا؟ أین؟
ساعت چند است؟	کم الساعة؟
ساعت ۱۰ است. ساعت هفت و نیم عصر است.	إنها العاشرة. إنها السابعة و النصف مساءا
این را بده من!	أعطنی هذه!
دوستت دارم!	أحبک
من مریض هستم.	أنا مریض.
به دکتر نیاز دارم.	أحتاج طبیبا!

آتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها.

معادل: هر کاری را باید از راهش وارد شد.

الإحْسانُ عَبیدُ الْإنسانِ:

معادل:

سگ گیرنده چون دندان کند باز تو حالی استخوانی پیشش انداز

إِحْتَجُّوا بِالشَّجَرَةِ وَ أَضاعُوا الثَّمَرَةَ.

معادل: تبر را گم کرده، پی سوزن می گردد. شتر را گم کرده پی افسارش می گردد.

أَحَرُّ مِنَ الْجَمْر.

معادل: کاسهﻯ داغ تر از آش.دایهﻯ مهربانتر از مادر. کاتولیک تر از پاپ.

آخِ الْأَکفاءَ وَ داهِنِ الْأَعْداءَ.

معادل:

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا «حافظ»

إِخْتَلَطَ الْحابِلُ بِالنَّابِلِ.

معادل: شیر تو شیر شد. خر تو خر شد. دوغ و دوشاب قاطی شد.

إِخْتَلَطَ الْخاثِرُ بِالزُّبادِ.

معادل: شیر تو شیر شد. خر تو خر شد. دوغ و دوشاب قاطی شد.

أَخُوکَ مَنْ واساکَ بِنَشَبٍ لا مَنْ واساکَ بِنَسَبٍ.

معادل: دوست آن است که گیرد دست دوست در پریشانحالی و درماندگی.

أَدَبُ الْمَرْءِ خَیرٌ مِنْ ذَهَبِهِ.

معادل: ادب سرمایهﻯ مرد است.

إِذا أَرادَ اللهُ هَلاکَ نَمْلَةٍ أَنْبَتَ لَها جَناحَیْنِ.

معادل: اجلش رسید.اجل دور سرش می چرخد.

إِذا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْکَلامُ.

معادل:

کم گوی و گزیده چون دُرّ تا ز اندک تو جهان شود پُر «سعدی»

إِذا ذَکَرْتَ الذِّئبَ فَأَعِدَّ لَهُ الْعَصا.

معادل: چو نام سگ بری، چوبی به دست ار. اسم سگ را بیار و چوب دست گیر.

إِذا زَلَّ الْعالِمُ زَلَّ بِزَلَّتِهِ عالَمٌ.

ترجمه: هرگاه دانشمندی بلغزد (اشتباه کند)با لغزشش جهانی دچار لغزش می شود.

معادل:

هر چه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک

إِذا صاحَتِ الدَّجاجَةُ صِیاحَ الدِّیکِ فَلْتُذْبَحْ.

ترجمه: هرگاه مرغی صدای خروسی را در آورد، بایستی سرش را برید.

معادل:

چه خیری برآید از آن خاندان که بانگ خروس آید از ماکیان؟

إِذا کُنْتَ فی قَومٍ فَاحْلِبْ فی إِنائِهِمْ.

ترجمه: اگر در میان مردمی زندگی کردی، با ظرف ایشان شیر بدوش.

معادل:

چون سر و کار تو با کودک فُتاد پس زبان کودکی باید گُشاد «مولوی»

إِنْ کُنْتَ کَذُوباً فَکُنْ ذَکُوراً.

معادل: دروغگو کم حافظه است.

إِذا کانَ رَبُّ الْبَیتِ بِالدُّفِ ناقِراً فَشِیمَةُ أَهْلِ الْبَیتِ کُلِّهِم الرَّقْصُ

معادل: چو کفر از کعبه برخیزد، کجا ماند مسلمانی!

أَرادَ أَنْ یَأْکُلَ بِیَدَیْنِ.

ترجمه: می خواست با دو دست بخورد.

معادل: با یک دست دو هندوانه نمی توان برداشت.

إِرْحَمْ مَنْ دُونَکَ یَرْحَمْکَ مَنْ فَوقَکَ.

معادل: دست بالای دست بسیار است.

أَرَی أَلْفَ بانٍ لا یَقُومُ بِهادِمٍ فَکَیْفَ بِبانٍ خَلْفَهُ أَلْفُ هادِمٍ

ترجمه: هزار سازنده در برابر یک ویرانگر دوام نمی آورند، یک سازنده در برابر هزار ویرانگر چطور؟!

معادل: قوز بالا قوز.

أَسْمَعُ صَوتاً وَ أَرَی فَوْتاً.

معادل: عالم بی عمل به چه ماند؟ به زنبور بی عسل.

إشتَهَینا الدَّجاجَةَ فَأَکَلناها بِرِیشِها.[2]

ترجمه: هوس مرغ کردیم، سپس مرغ را با پرش خوردیم.

معادل: از هول حلیم درون دیگ می افتد.

أُطْلُبُوا الْعلمَ مِنَ الْمَهْدِ إلی اللَّحْدِ.

معادل:

چنین گفت پیغمبر راستگوی ز گهواره تا گور دانش بجوی

إِطْعَمِ الْفَمَّ تَسْتَحِ الْعَینُ.

ترجمه: دهان را سیر کن، چشم شرمسار می شود.

معادل: نان بده، فرمان بده.

أَعطِ خُبزَکَ لِلخَبَّازِ وَ لَو أَکَلَ نِصفَهُ.[1]

ترجمه: نانت را برای پختن به نانوا بده، اگرچه نیمی از آن را بخورد.

معادل: کار را به کاردان بسپار.

أَعْقِلْ وَ تَوَکَّلْ.

معادل:

گفت پیغمبر به آواز بلند با توکل زانوی اشتر ببند

با خدا باش و پادشاهی کن بی خدا باش، هرچه خواهی کن «مولوی»

أُعَلَّمَهُ الرِّمایَةَ کُلَّ یَومٍ فَلَما إِشْتَدَّ ساعِدُهُ رَمانِی

ترجمه: هر روز به او تیراندازی یاد می دهم، همین که بازوانش قوی می شوند ، به سوی من تیراندازی می کند.

معادل: مار در آستین پروردن.بدگهری را یاری کردن.

الْأَفْعالُ أَبْلَغُ مِنَ الْأَقْوالِ.

ترجمه: کردارها رساتر از گفتارها هستند.

معادل: دو صد گفته، چو نیم کردار نیست.

الْأَقارِبُ کَالْعَقارِبِ.

ترجمه: خویشاوندان مانند عقرب ( کژدم ) هستند

معادل: از ماست که بر ماست. خودم کردم که لعنت بر خودم باد.

الْأَقْرَبُونَ أَوْلَی بِالْمَعْرُوفِ.

معادل: چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.

أُقْصُرْ رَأْیَکَ عَلی ما یَعْنِیکَ.

معادل: هرکس باید روی مرز خویش راه برود. آدم باید لقمه را به اندازه دهنش بگیرد.

إِقْلَعْ شَوْکَکَ بِیَدِکَ.

معادل: کس نخارد پشت من، جز ناخن انگشت من.

أَکْثَرُ مَصارِعِ الْعُقُولِ تَحتَ بُرُوقِ الْمَطامِعِ.

معادل:

طمع آرد به مردان رنگ زردی طمع را سر ببر گر مَردی «ناصر خسرو»

الْإِکْرامُ بِالْإِتْمامِ.

معادل: کار را که کرد؟ آن که تمام کرد.

أَکَلْتُمْ تَمْرِی وَ عَصَیْتُمْ أَمْرِی.

معادل: نمک خوردن و نمکدان شکستن.چو میوه سیر خوردی، شاخ مشکن.

أَلا لَیْتَ الشَّبابَ یَعُودُ یَوماً فَأُخْبِرَهُ بِما فَعَلَ الْمَشِیبُ

معادل: جوانی کجایی که یادت بخیر.

إلی الْماءِ یَسعَی مَنْ یَغُضُّ بِلُقْمَةٍ إلی أَیْنَ یَسعَی مَنْ یَغُضَّ بِماءٍ

معادل: هر چه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک.

أَنا تَئِقٌ وَ أَنْتَ مَئِقٌ فَکَیْفَ نَتَّفِقُّ.[2]

معادل: آبشان به یک جوی نمی رود.

أَنا الْغَریقُ فَما خَوفِی مِنَ الْبَلَلِ.

معادل: آب که از سر گذشت، چه یک نی، چه صد نی.

الْإِنسانُ مَحَلُّ السَّهْوِ وَ النِّسیانِ.

یَشرَبٌ َدرٌ عَصیراً: بدر آب میوه می نوشد.

قواعد زبان عربی به زبان ساده

تَصریفُ الأفعال:( تصریف السالم مِن « شَرِبَ » )

أنَا اَشرَبُ /

أنتَ تَشرَبُ / أنتِ تَشرَبِینَ /

هُوَ یَشرَبُ / هِیَ تَشَرَبُ /

نَحنُ نَشرَبُ /

أنتُما تَشرَبانِ /

أنتُم تَشرَبُونَ / أنتُنَّ تَشرَبنَ /

هُما یَشرَبانِ / هُما تَشرَبانِ.

هُم یَشرَبُونَ / هُنَّ یَشرَبنَ./ مصدر این فعل: « شُرب، شَراب »، اسم فاعل آن « شارِب » و اسم مفعول آن « مَشرُوب » است.

· یَأکُلُ علیٌّ بَیضَةً: علی تخم مرغ می خورد.

تَصریفُ الأفعال:( تصریفُ مهموزِ الفاءِ مِن « أَکَلَ » )

أنَا آکُلُ /

أنتَ تأکُلُ / أنتِ تأکُلِینَ /

هُوَ یأکُلُ / هِیَ تأکُلُ /

نَحنُ نأکُلُ /

أنتُما تَأکُلانِ / أنتُما تَأکُلانِ.

أنتُم تَأکُلُونَ / أنتُنَّ تَأکُلنَ /

هُما یَأکُلانِ / هُما تَأکُلانِ.

هُم یَأکُلُونَ / هُنَّ یَأکُلنَ ./

مصدر این فعل: « أَکل »، اسم فاعل آن « آکِل » و اسم مفعول آن « مَأکُول » است.

· وَصَلَ عَلِیٌّ وَ جَعفَرٌ إلی المَدرَسَةِ: علی و جعفر به مدرسه رسیدند.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ المِثالِ مِن « وَصَلَ » )

أنَا وَصَلتُ /

أنتَ وَصَلتَ / أنتِ وَصَلتِ /

هُوَ وَصَلَ / هِیَ وَصَلَت /

نَحنُ وَصَلنا /

أنتُما وَصَلتُما / أنتُما وَصَلتُما.

أنتُم وَصَلتُم / أنتُنَّ وَصَلتُنَّ /

هُما وَصَلا / هُما وَصَلَتا

هُم وَصَلُوا / هُنَّ وَصَلنَ ./

مصدر این فعل: « وُصُول » اسم فاعل آن « واصِل » و اسم مفعول آن « مَوصُول » است.

· جَاءَ عَلیٌّ مَعَ زُمَلائِهِ إلی المَدرَسَةِ: علی با هم کلاسی هایش به مدرسه آمد.

– تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الأَجوفِ مِن « جاءَ » )

أَنَا جِئتُ /

أنتَ جِئتَ / أنتِ جِئتِ /

هُوَ جاءَ / هِیَ جاءَت /

نَحنَ جِئنَ /

أنتُما جِئتُما / أنتُما جِئتُما.

أنتُم جِئتُم / أنتُنَّ جِئتُنَّ /

هُما جاءَا / هُما جاءَتا

هُم جاؤُوا / هُنَّ جِئنَ./

مصدر این فعل: « مَجِیء » است.

· عَرَفناآثارَهُ.: با آثار او آشنا شدیم.

– تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالم مِن « عَرَفَ » )

أنَا عَرَفتُ /

أنتَ عَرَفتَ / أنتِ عَرَفتِ /

هُوَ عَرَفَ / هِیَ عَرَفَت /

نَحنُ عَرَفنا /

أنتُما عَرَفتُما / أنتُما عَرَفتُما.

أنتُم عَرَفتُم / أنتُنَّ عَرَفتُنَّ /

هُما عَرَفا / هُما عَرَفَتا

هُم عَرَفُوا / هُنَّ عَرَفنَ./

مصدر این فعل: « عِرفان » اسم فاعل آن « عارِف » و اسم مفعول آن « مَعرُوف » است.

· وَزَّعَ العُمّالُ کُلَّ البِضاعَةِ عَلَی الفُقراءِ: کارگران همهﻯ کالا را میان تهیدستان توزیع کردند.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالم مِن « وَزَعَ » باب التفعیل )

أنَا وَزَّعتُ /

أنتَ وَزَّعتَ / أنتِ وَزَّعتِ /

هُوَ وَزَّعَ / هِیَ وَزَّعَت /

نَحنُ وَزَّعنا /

أنتُما وَزَّعتُما / أنتُما وَزَّعتُما

أنتُم وَزَّعتُم / أنتُنَّ وَزَّعتُنَ /

هُما وَزَّعا / هُما وَزَعَتا

هُم وَزَّعُوا / هُنَّ وَزَّعنَ./

مصدر این: « تَوزِیع »( باب تفعیل ) ، اسم فاعل آن « مُوَزِّع » و اسم مفعول آن « مُوَزَّع » است.

· بَدأَ المُؤتَمَرُ أَعمالَهُ مِنَ الیَومِ: کنفرانس کار خود را از امروز آغاز کرد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ مهموزِ اللَّامِ مِن « بَدَأَ » )

أَنَا بَدَأتُ /

أنتَ بَدَأتَ / أنتِ بَدَأتِ /

هُوَ بَدَأَ / هِیَ بَدَأَت /

نَحنُ بَدَأنا /

أنتُما بَدَأتُما / أنتُما بَدَأتُما

أنتُم بَدَأتُم / أنتُنَّ بَدَأتُنَّ /

هُما بَدَءَا / هُما بَدَءَتا

هُم بَدَؤُوا / هُنَّ بَدَأنَ ./

مصدر این فعل: « بَدء » ، اسم فاعل آن « بادِئ » است.

· فارَقَ أَصدِقاءَهُ. از دوستانش جدا شد.

تَصریفُ الأفعال: (تصریفُ السالمِ مِن « فَرَقَ » باب المُفاعَلَةِ )

أَنَا فَارَقتُ /

أنتَ فارَقتَ / أنتِ فارَقتِ /

هُوَ فارَقَ / هِیَ فارَقَت /

نَحنُ فارَقنا /

أنتُما فارَقتُما / أنتُما فارَقتُما.

أنتُم فارَقتُم / أنتُنَّ فارَقتُنَّ /

هُما فارَقا / هُما فارَقَتا.

هُم فارَقُوا / هُنَّ فارَقنَ./

مصدر این فعل: « مُفارَقَة »( باب مُفاعَلَة ) ، اسم فاعل آن « مُفارِق » و اسم مفعول آن « مُفارَق » است.

· قامَ بِأعمالٍ إستِفزازِیَّةٍ: دست به اعمال تحریک آمیز زد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الأَجوفِ مِن « قامَ » )

أنَا قُمتُ /

أنتَ قُمتَ / أنتِ قُمتِ /

هُوَ قامَ / هِیَ قامَت /

نَحنُ قُمنا /

أنتُما قُمتُما / أنتُما قُمتُما.

أنتُم قُمتُم / أنتُنَّ قُمتُنَّ /

هُما قاما / هُما قامَتا

هُم قامُوا / هُنَّ قُمنَ./

مصدر این فعل: « قِیام » و اسم فاعل آن « قائِم » است.

· بَکَی مِن شِدَّةِ الأَلَمِ: از شدت درد گریست.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الناقصِ مِن « بَکَی » )

أَنَا بَکَیتُ /

أنتَ بَکَیتَ / أنتِ بَکَیتِ /

هُوَ بَکَی / هِیَ بَکَت /

نَحنُ بَکَینا /

أنتُما بَکَیتُما / أنتُما بَکَیتُما.

أنتُم بَکَیتُم / أنتُنَّ بَکَیتُنَّ /

هُما بَکَیا / هُما بَکَتَا /

هُم بَکَوا / هُنَّ بَکَینَ./

مصدر این فعل: بُکاء، اسم فاعل آن باکِی،باکٍ (مذکر)، باکِیَة(مؤنث)

· أُفَضِّلُ هَذا اللَّاعِبَ لِأَنَّهُ یَتَعاوَنُ مَعَ زَملائِهِ: این بازیکن را ترجیح می دهم زیرا او با همبازی هایش همکاری می کند.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالم مِن « فَضَلَ » بابُ التفعیل )

أَنَا اُفَضِّلُ /

أنتَ تُفَضِّلُ / أنتَ تُفَضِّلِینَ /

هُوَ یُفَضِّلُ / هِیَ تُفَضِّلُ /

نَحنُ نُفَضِّلُ /

أنتُما تُفَضِّلانِ / أنتُما تُفَضِّلانِ.

أنتُم تُفَضِّلُونَ / أنتُنَّ تُفَضِّلنَ /

هُما یُفَضِّلانِ / هُما تُفَضِّلانِ /

هُم یُفَضِّلُونَ / هُنَّ یُفَضِّلنَ./

مصدر این فعل « تفضِل » ( باب تفعیل ) ، اسم فاعل آن « مُفَضِّل » و اسم مفعول آن « مُفَضَّل » است.

· سافَرَ رَئیسُ السُّلطَةِ القَضائِیَّةِ إلی مَدینَةِ هَمدان: رئیس قوه قضائیه به شهر همدان مسافرت کرد .

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالم مِن « سَفَرَ » بابُ المُفاعَلَةِ )

أنَا سافَرتُ /

أنتَ سافَرتَ / أنتِ سافَرتِ /

هُوَ سافَرَ / هِیَ سافَرَت /

نَحنُ سافَرنا /

أنتُما سافَرتُما / أنتُما سافَرتُما.

أنتُم سافَرتُم / أنتُنَّ سافَرتُنَّ /

هُما سافَرا / هُما سافَرَتا

هُم سافَرُوا / هُنَّ سافَرنَ./

مصدر این فعل « مُسافَرَة » (باب مُفاعَلَة) ، اسم فاعل آن « مُسافِر » ( مذکر ) و « مُسافِرَة »(مؤنث) است.

· شَکَرَ صاحِبُ الحَطَبِ الرَّجُلَ الضَخمَ: صاحب هیزم از مرد تنومند سپاسگزاری کرد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالم مِن « شَکَرَ » )

أنَا شَکَرتُ /

أنتَ شَکَرتَ / أنتِ شَکَرتِ /

هُوَ شَکَرَ / هِیَ شَکَرَت /

نَحنُ شَکَرنا /

أنتُما شَکَرتُما / أنتُما شَکَرتُما.

أنتُم شَکَرتُم / أنتُنَّ شَکَرتُنَّ /

هُما شَکَرا / هُما شَکَرَتا.

هُم شَکَرُوا / هُنَّ شَکَرنَ./

مصدر این فعل « شُکر » ، اسم فاعل آن « شاکِر » و اسم مفعول آن « مَشکُور » است.

· قَدَّمَ المُوَظَّفُ تَقریراً لِرَئیسِهِ حَولَ أعمالِ دائِرَتِهِ:کارمند گزارشی در باره ی کارهای اداره اش به رئیس خود ارائه کرد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالم مِن « قَدَمَ » باب التفعیل )

أنَا قَدَّمتُ /

أنتَ قَدَّمتَ / أنتِ قَدَّمتِ /

هُوَ قَدَّمَ / هِیَ قَدَّمَت /

نَحنَ قَدَّمنا /

أنتُما قَدَّمتُما / أنتُما قَدَّمتُما.

أنتُم قَدَّمتُم / أنتُنَّ قَدَّمتُنَّ /

هُما قَدَّما / هُما قَدَمَتا.

هُم قَدَّمُوا / هُنَّ قَدَّمنَ./

مصدر این فعل « تَقدِیم » (باب تفعیل)، ، اسم فاعل آن « مُقَدِّم » و اسم مفعول آن « مُقَدَّم » است.

· تَلعَبُ بَعضُ الحَشَراتِ وَ الدِّیدانِ دَوراً مُفیداً فی خِدمَةِ الإنسانِ: برخی حشرات و کرم ها نقش سودمندی در خدمت به انسان ایفا می کنند.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « لَعِبَ » )

أنَا اَلعَبُ /

أنتَ تَلعَبُ / أنتِ تَلعَبِینَ /

هُوَ یَلعَبُ / هِیَ تَلعَبُ /

نَحنُ نَلعَبُ /

أنتُما تَلعَبانِ / أنتُما تَلعَبانِ.

أنتُم تَلعَبُونَ / أنتُنَّ تَلعَبنَ /

هُما یَلعَبانِ / هُما تَلعَبانِ.

هُم یَلعَبُونَ / هُنَّ یَلعَبنَ ./

مصدر این فعل « لَعب » ، اسم فاعل آن « لاعِب » و اسم مفعول آن « مَلعُوب » است.

· عَلَّمَ المُعَلِّمُ التَّلامیذَ أَسالِیبَ الکِتابَةِ: معلم شیوه های نگارش را به دانش آموزان آموزش داد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « عَلِمَ » بابُ التفعیلِ )

أنَا عَلَّمتُ /

أنتَ عَلَّمتَ / أنتِ عَلَّمتِ /

هُوَ عَلَّمَ / هِیَ عَلَّمَت /

نَحنُ عَلَّمنا /

أنتُما عَلَّمتُما / أنتُما عَلَّمتُما.

أنتُم عَلَّمتُم / أنتُنَّ عَلَّمتُنَّ /

هُما عَلَّما / هُما عَلَّمَتا.

هُم عَلَّمُوا / هُنَّ عَلَّمن./

مصدر این فعل « تَعلِیم » (باب تفعیل)، اسم فاعل آن « مُعَلِّم » و اسم مفعول آن « مُعَلَّم » است.

· دَرَّبَ القائِدُ الجُنُودَ عَلَی إستِعمالِ الأَسلِحَةِ المُختَلِفَةِ: فرمانده استفاده از سلاح های مختلف را به سربازان آموزش داد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « دَرَبَ » بابُ التفعیل )

أنَا دَرَّبتُ /

أنتَ دَرَّبتَ / أنتِ دَرَّبتِ /

هُوَ دَرَّبَ / هِیَ دَرَّبت /

نَحنُ دَرَّبنا /

أنتُما دَرَّبتُما / أنتُما دَرَّبتُما.

أنتُم دَرَّبتُم / أنتُنَّ دَرَّبتُنَّ /

هُما دَرَّبا / هُما دَرَّبَتا

هُم دَرَّبُوا / هُنَّ دَرَّبنَ./

مصدر این فعل « تَدریب » (باب تفعیل)، اسم فاعل آن « مُدَرِّب » و اسم مفعول آن « مُدَرَّب » است.

· اِستَمَعَ إلی مُحاضَرَةِ الأُستاذِ جَمعٌ کَثیرٌ مِنَ الطُّلّابِ:گروه بسیاری از دانشجویان به سخنرانی استاد گوش دادند.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « سَمَعَ » بابُ الإستِفعالِ )

أنَا اِستَمَعتُ /

أنتَ اِستَمَعتَ / أنتِ اِستَمَعتِ /

هُوَ اِستَمَعَ / هِیَ اِستَمَعت /

نَحنُ اِستَمَعنا /

أنتُما اِستَمَعتُما / أنتُما اِستَمَعتُما.

أنتُم اِستَمَعتُم / أنتُنَّ اِستَمَعتُنَّ /

هُما اِستَمَعا / هُما اِستَمِعَتا.

هُم اِستَمَعُوا / هُنَّ اِستَمَعنَ./

مصدر این فعل « إِستِماع »، اسم فاعل آن « مُستَمِع » و اسم مفعول آن « مُستَمَع » است.

· أَلقَی کَلِمَةً: سخنانی ایراد، کرد، بیاناتی ایراد کرد.

تصریفُ الأَفعالِ: ( تصریفُ النَّاقصِ مِن « لَقِیَ » بابُ الإِفعالِ )

أنَا اَلقَیتُ کَلِمَةً /

أنتَ اَلقَیتَ کَلِمَةً / أنتِ اَلقَیتِ کَلِمَةً /

هُوَ اَلقَی کَلِمَةً / هِیَ اَلقَت کَلِمَةً /

نَحنُ اَلقَینا کَلِمَةً /

أنتُما اَلقَیتُما کَلِمَةً / أنتُما اَلقَیتُما کَلِمَةً.

أنتُم اَلقَیتُم کَلِمَةً / أنتُنَّ اَلقَیتُنَّ کَلِمَةً /

هُما اَلقَیَا کَلِمَةً / هُما أَلقَتا کلمةً.

هُم اَلقَوا کَلِمَةً / هُنَّ اَلقَینَ کَلِمَةً./

مصدر این فعل « إِلقاء » ، و اسم فاعل آن « مُلقِی، مُلقٍ » است.

· طالَ کَلامَهُ: سخنش به درازا کشید، سخنش طولانی شد.

تَصریفُ الأفعال:

طالَ کَلامِی /

طالَ کَلامُکَ / طالَ کَلامُکِ /

طالَ کَلامُهُ / طالَ کَلامُها /

طالَ کَلامُنا

/ طالَ کَلامُکُما /

طالَ کَلامُکُم / طالَ کَلامُکُنَّ /

طالَ کَلامُهما / طالَ کَلامُهُم / طالَ کَلامُهُنَّ.

تَصریفُ الأفعال:

أ‌- تَکَلَّمَ مَعِی / تَکَلَّمَ مَعَکَ / تَکَلَّمَ مَعَکِ / تَکَلَّمَ مَعَهُ / تَکَلَّمَ مَعَها / تَکَلَّمَ مَعَنا / تَکَلَّمَ مَعَکُما / تَکَلَّمَ مَعَکُم / تَکَلَّمَ مَعَکُنَّ / تَکَلَّمَ مَعَهُما / تَکَلَّمَ مَعَهُم / تَکَلَّمَ مَعَهُنَّ.

ب‌- أنَا تَکَلَّمتُ / أنتَ تَکَلَّمتَ / أنتِ تَکَلَّمتِ / هُوَ تَکَلَّمَ / هِیَ تَکَلَّمَت / نَحنُ تَکَلَّمنا / أنتُما تَکَلَّمتُما / أنتُم تَکَلَّمتُم / أنتُنَّ تَکَلَّمتُنَّ / هُما تَکَلَّمَا / هُم تَکَلَّمُوا / هُنَّ تَکَلَّمنَ.

· یَخرُجُ کُلَّ یَومٍ فِی الصَّباحِ الباکِرِ لِلرِّیاضَةِ مَعَ زَوجَتِهِ مِنَ البَیتِ، ثُمَّ یَعُودانِ لِلإفطارِ: هر روز صبح زود همراه همسرش برای ورزش از خانه خارج می شود، سپس برای خوردن صبحانه بر می گردند.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « خَرَجَ » )

أنَا اَخرُجُ /

أنتَ تَخرُجُ / أنتِ تَخرُجِینَ /

هُوَ یَخرُجُ / هِیَ تَخرُجُ /

نَحنُ نَخرُجُ / أنتُما تَخرُجانِ /

أنتُم تَخرُجُونَ / أنتُنَّ تَخرُجنَ /

هُما یَخرُجانِ / هُما تَخرُجانِ /

هُم یَخرُجُونَ / هُنَّ یَخرُجنَ./

مصدر این فعل « خُرُوج » و اسم فاعل آن « خارِج » است.

· کانَت تَغسِلُ الثِّیابَ وَ تَطحَنُ القَمحَ وَ الشَّعیرَ وَ تَعجِنُ العَجینَ وَ تَخبِزُهُ: او ( مؤنث) لباس ها را می شست و گندم و جو را آسیاب می کرد و خمیر درست می کرد و از آن نان می پخت.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « غَسَلَ » )

أنَا اَغسِلُ /

أنتَ تَغسِلُ / أنتِ تَغسِلِینَ /

هُوَ یَغسِلُ / هِیَ تَغسِلُ /

نَحنُ نَغسِلُ /

أنتُما تَغسِلانِ / أنتُما تَغسِلانِ.

أنتُم تَغسِلُونَ / أنتُنَّ تَغسِلنَ /

هُما یَغسِلانِ / هُما تَغسِلانِ /

هُم یَغسِلُونَ / هُنَّ یَغسِلنَ./

مصدر این فعل « غَسل، غُسل » است.

· قَضَیتُ اُسبُوعَینِ فی المُخَیَّمِ الصَّیفِیِّ: دو هفته را در اردوگاه تابستانی گذراندم.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الناقصِ مِن « قَضَی » )

أنَا قَضَیتُ /

أنتَ قَضَیتَ / أنتِ قَضَیتِ /

هُوَ قَضَی / هِیَ قَضَت /

نَحنُ قَضَینا /

أنتُما قَضَیتُما / أنتُما قَضَیتُما.

أنتُم قَضَیتُم / أنتُنَّ قَضَیتُنَّ /

هُما قَضَیَا / هُما قَضَتا

هُم قَضَوا / هُنَّ قَضَینَ./

مصدر این فعل « قَضاء »، اسم فاعل آن « قاضِی، قاضٍ » و اسم مفعول آن « مَقضِیّ » است.

· أِشتَری لِی عَمِّی مَلابِسَ جَمیلَةً وَ ساعَةً وَ حَقیبَةً: عمویم برای من لباس های زیبا، ساعت و کیف خرید.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الناقصِ مِن « شَرَی » بابُ الإفتِعالِ )

أ‌- اِشتَرَی لِی / اِشتَرَی لَکَ / اِشتَرَی لَکِ / اِشتَرَی لَهُ / اِشتَرَی لَها / اِشتَرَی لَنا / اِشتَرَی لَکُما / اِشتَرَی لَکُم / اِشتَرَی لَکُنَّ / اِشتَرَی لَهُما / اِشتَرَی لَهُم / اِشتَرَی لَهُنَّ .

ب‌- أنَا اِشتَرَیتُ / أنتَ اِشتَرَیتَ / أنتِ اِشتَرَیتِ / هُوَ اِشتَرَی / هِیَ اِشتَرَت / نَحنُ اِشتَرَینا / أنتُما اِشتَرَیتُما / أنتُم اِشتَرَیتُم / أنتُنَّ اِشتَرَیتُنَّ / هُما اِشتَرَیَا / هُم اِشتَرَوا / هُنَّ اِشتَرَینَ./ مصدر این فعل « إِشتِراء »، اسم فاعل آن « مُشتَرِی » و اسم مفعول آن « مُشتَرَی » است.

· زُرتُ المُتحَفَ وَ المَسرَحَ، وَ رَأَیتُ مَدینَةَ الأَلعابِ، وَ حَدیقَةَ الحَیَوانِ: از موزه و تئاتر دیدن کردم، و شهر بازی و باغ وحش را دیدم.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الأَجوفِ مِن « زارَ » )

أَنَا زُرتُ /

أنتَ زُرتَ / أنتِ زُرتِ /

هُوَ زارَ / هِیَ زارَت /

نَحنُ زُرنا /

أنتُما زُرتُما / أنتُما زُرتُما.

أنتُم زُرتُم / أنتُنَّ زُرتُنَّ /

هُما زارا / هُما زارَتا

هُم زارُوا / هُنَّ زُرنَ./

مصدر این فعل « زِیارَة »، اسم فاعل آن « زائِر » (مذکر)، « زائِرَة » ( مؤنث) ، اسم مفعول آن « مَزار » و فعل مضارع آن « یَزُورُ » است.

· عاشَ فی مَدینَةٍ کَبیرَةٍ تاجِرٌ أَمینٌ: در شهر بزرگی بازرگانی درستکار زندگی می کرد.

تَصریفُ الأفعال: ( تصریفُ الأَجوفِ مِن « عاشَ » )

أَنَا عِشتُ /

أنتَ عِشتَ / أنتِ عِشتِ /

هُوَ عاشَ / هِیَ عاشَت /

أنتُما عِشتُما / أنتُما عِشتُما.

أنتُم عِشتُم / أنتُنَّ عِشتُنَّ /

هُما عاشَا / هُما عاشَتا.

هُم عاشُوا / هُنَّ عِشنَ./

مصدر این فعل « عَیش » و فعل مضارع آن « یَعِیشُ » است.

· أَکتُبُ هَذِهِ الرِّسالةَ مِنَ الجَبهَةِ حَیثُ رُوحُ البُطُولَةِ تُناهِضُ المَوتَ: این نامه را از جبهه که در آن روح دلاوری با مرگ پنجه نرم می کند می نویسم.

تَصریف الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « کَتَبَ » )

أنَا کَتَبتُ /

أنتَ کَتَبتَ / أنتِ کَتَبتِ /

هُوَ کَتَبَ / هِی کَتَبت /

نَحنُ کَتَبنا /

أنتُما کَتَبتُما / أنتُما کَتَبتُما.

أنتُم کَتَبتُم / أنتُنَّ کَتَبتُنَّ /

هُما کَتَبا / هُما کَتَبَتا

هُم کَتَبُوا / هُنَّ کَتَبنَ./

مصدر این فعل « کِتابَة »، اسم فاعل آن « کاتِب » ، اسم مفعول آن « مَکتُوب » و فعل مضارع آن « یَکتُبُ » است.

· قَرَأتُ الرِّوایَةَ فی خِلالِ یَومَینِ: رمان را دو روزه خواندم.

تَصریف الأفعال: ( تصریفُ مهموزِ اللَّامِ مِن « قَرَأَ » )

أنَا قَرَأتُ /

أنتَ قَرَأتَ / أنتِ قَرَأتِ /

هُوَ قَرَأَ / هِیَ قَرَأَت /

نَحنُ قَرَأنا

أنتُما قَرَأتُما / أنتُما قَرَأتُما.

أنتُم قَرَأتُم /أنتُنَّ قَرَأتُنَّ /

هُما قَرَآ / قَرَأَتا.

هُم قَرَؤُوا / هُنَّ قَرَأنَ./

مصدر این فعل « قِراءَة »، اسم فاعل آن « قارِئ »، و اسم مفعول آن « مَقرُوء » و فعل مضارع آن « یَقرَأُ » است.

· یَشعُرُ الإنسانُ بِالفَرَحِ عَلی قِمَّةِ الجَبَلِ: انسان بر فراز کوه احساس شادی می کند.

تَصریف الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « شَعَرَ » )

أنَا أشعُرُ /

أنتَ تَشعُرُ / أنتِ تَشعُرِینَ /

هُوَ یَشعُرُ / هِیَ تَشعُرُ /

نَحنُ نَشعُرُ /

أنتُما تَشعُرانِ / أنتُما تَشعُرانِ.

أنتُم تَشعُرُونَ / أنتُنَّ تَشعُرنَ /

هُما یَشعُرانِ / هُما تَشعُرانِ /

هُم یَشعُرُونَ / هُنَّ یَشعُرنَ.

· یَتَمَتَّعُ بِإرادَةٍ قَوِیَّةٍ: دارای اراده ای قوی است.

تَصریف الأفعال: ( تصریفُ السالمِ مِن « مَتَعَ » بابُ التَّفَعُّلِ )

أنَاأَتَمَتَّعُ /

أنتَ تَتَمَتَّعُ / أنتِ تَتَمَتَّعِینَ /

هُوَ یَتَمَتَّعُ / هِیَ تَتَمَتَّعُ /

نَحنُ نَتَمَتَّعُ /

أنتُما تَتَمَتَّعانِ / أنتُما تَتَمَتَّعانِ.

أنتُم تَتَمَتَّعُونَ / أنتُنَّ تَتَمَتَّعنَ /

هُما یَتَمَتَّعانِ / هُما تَتَمَتَّعانِ /

هُم یَتَمَتَّعُونَ / هُنَّ یَتَمَتَّعنَ./

مصدر این فعل « تَمَتُّع » ، اسم فاعل آن « مُتَمَتِّع » است.

بخش دوم: تصریف الأسماء المشتقة

نکته اول:

اسم فاعل، به صورت مذکر،مؤنث،مفرد،مثنی،جمع در می آید، به صرف اسم فاعل همراه ضمایر منفصل دقت کنید:

صرف افعال و اسم های مشتق در این درس به ترتیب مذکر و مونث است.

هُوَ مُعَلِّمٌ/ هِیَ مُعَلِّمَةٌ/

هُما مُعَلِّمان/ هُما مُعَلِّمَتانِ/

هُم مُعَلِّمُونَ/ هُنَّ معَلِّماتٌ/

أنتَ مُعَلِّمٌ/ أنتِ مُعَلِّمَةٌ/

أنتُما مُعَلِّمانِ/ أنتُما مُعَلِّمَتانِ/

أنتُم مُعَلِّمُونَ/ أنتُنَّ مُعَلِّماتٌ/

أنَا مُعَلِّمٌ / أنَا مُعَلِّمَةٌ/

نَحنُ مُعَلِّمان/ نَحنُ مُعَلِّمَتانِ/

نَحنُ مُعَلِّمُونَ/ نَحنُ مُعَلِّماتٌ.

نکته دوم:

اسم مفعول نیز مانند اسم فاعل به صورت مذکر،مؤنث،مفرد،مثنی،جمع در می آید، به صرف اسم مفعول همراه ضمایر منفصل دقت کنید:

هُوَ مُؤَدَّبٌ/ هِیَ مُؤَدَّبَةٌ/

هُما مُؤَدَّبانِ/ هُما مُؤَدَّبَتانِ/

هُم مُؤَدَّبُونَ/ هُنَّ مُؤَدَّباتٌ/

أنتَ مُؤَدَّبٌ / أنتِ مُؤَدَّبَةٌ /

أنتُما مُؤَدَّبانِ / أنتُما مُؤَدَّبَتانِ /

أنتُم مُؤَدَّبُونَ / أنتُنَّ مُؤَدَّباتٌ /

أنَا مُؤَدَّبٌ/ أنَا مُؤَدَّبَةٌ /

نَحنُ مُؤَدَّبانِ / نَحنُ مُؤَدَّبَتانِ /

نَحنُ مُؤَدَّبُونَ / نَحنُ مُؤَدَّباتٌ.

نکته سوم:

صفت مشبهة نیز مانند اسم فاعل و اسم مفعول صرف می شود، به صرف صفت مشبهة همراه ضمایر منفصل دقت کنید:

هُوَ کَرِیمٌ/ هِیَ کَرِیمَةٌ/

هُما کَرِیمانِ/ هُما کَرِیمَتانِ/

هُم کُرَماءُ/ هُنَّ کَرِیماتٌ/

أنتَ کَرِیمٌ / أنتِ کَرِیمَةٌ /

أنتُما کَرِیمانِ / أنتُما کَرِیمَتانِ /

أنتُم کُرَماءُ / أنتُنَّ کَرِیماتٌ/

أنَا کَرِیمٌ / أنَا کَرِیمَةٌ /

نَحنُ کَرِیمانِ / نَحنُ کَرِیمَتانِ /

نَحنُ کُرَماءُ / نَحنُ کَرِیماتٌ.

المُعَلِّمُ حَنُونٌ: معلم مهربان است.

1- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعلِ):

أَنَا مُعَلِّمٌ.(للمذکر)/أَنَا مُعَلِّمَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ مُعَلِّمٌ./ أَنتِ مُعَلِّمَةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ مُعَلِّمٌ./ هِیَ مُعَلِّمَةٌ./

نَحنُ مُعَلِّمانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ مُعَلِّمَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ مُعَلِّمُونَ.(للمذکر)/ نَحنُ مُعَلِّماتٌ. (للمؤنث)/

أَنتما مُعَلِّمانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما مُعَلِّمَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم مُعَلِّمُونَ./أَنتُنَّ مُعَلِّماتٌ./

هُما مُعَلِّمانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما مُعَلِّمَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم مُعَلِّمُونَ./ هُنَّ مُعَلِّماتٌ.

أَنا جائِعٌ: من گرسنه ام.(لِلمُذَکَّرِ)/ أَنَا جائِعَةٌ. (لِلمُؤَنَّث)

2- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعلِ):

أَنَا جائِعٌ.(للمذکر)/أَنَا جائِعَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ جائِعٌ./ أَنتِ جائِعَةٌ.( (للمؤنث)/هُوَ جائِعٌ./ هِیَ جائِعَةٌ./

نَحنُ جائِعانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ جائِعَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ جِیاعٌ.(للمذکر)/ نَحنُ جائِعاتٌ، نَحنُ جِیاعٌ. (للمؤنث)/

أَنتما جائِعانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما جائِعَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم جِیاعٌ./ أَنتُنَّ جائِعاتٌ،أَنتُنَّ جِیاعٌ./

هُما جائِعانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما جائِعَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم جِیاعٌ./ هُنَّ جائِعاتٌ، هُنَّ جِیاعٌ.

هُوَ سائِقٌ: او راننده است. (لِلمُذَکَّرِ)/ هِیَ سائِقَةٌ. (لِلمُؤَنَّث)

3- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعلِ):

أَنَا سائِقٌ.(للمذکر)/أَنَا سائقَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ سائِقٌ./ أَنتِ سائقَةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ سائِقٌ./ هِیَ سائِقَةٌ./

نَحنُ سائِقانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ سائِقَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ سُوَّاقٌ.(للمذکر) نَحنُ سائِقاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما سائِقانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما سائِقَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم سُوَّاقٌ./أَنتُنَّ سائِقاتٌ./

هُما سائِقانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما سائِقَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم سُوَّاقٌ./ هُنَّ سائِقاتٌ.

هُوَ سَمَّاکٌ: او ماهی فروش است. او ماهیگیر است .(لِلمُذَکَّرِ)/ هِیَ سَمَّاکَةٌ. (لِلمُؤَنَّث)/ هُم سَمَّاکُونَ. (لِلجمعِ المُذَکَّرِ)/ هُنَّ سَمَّاکاتٌ. (لِلجَمعِ المُؤَنَّثِ)

4 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم المُبالِغَةِ):

أَنَا سَمَّاکٌ.(للمذکر)/أَنَا سَمَّاکَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ سَمَّاکٌ./ أَنتِ سَمَّاکَةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ سَمَّاکٌ./ هِیَ سَمَّاکَةٌ./

نَحنُ سَمَّاکانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ سَمَّاکَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ سَمَّاکُونَ.(للمذکر)/ نَحنُ سَمَّاکاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما سَمَّاکانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما سَمَّاکَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم سَمَّاکُونَ./أَنتُنَّ سَمَّاکاتٌ./

هُما سَمَّاکانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما سَمَّاکَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم سَمَّاکُونَ./ هُنَّ سَمَّاکاتٌ.

الطِّفلٌ خائِفٌ: کودک ترسیده است. (لِلمُذَکَّرِ)/ الطِّفلَةُ خائِفَةٌ. (لِلمُؤَنَّث)

5- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعِلِ):

أَنَا خائِفٌ.(للمذکر)/أَنَا خائِفَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ خائِفٌ./ أَنتِ خائِفَةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ خائِفٌ./ هِیَ خائِفَةٌ./

نَحنُ خائِفانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ خائِفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ خائِفُونَ.(للمذکر)/ نَحنُ خائِفاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما خائِفانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما خائِفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم خائِفُونَ./أَنتُنَّ خائِفاتٌ./

هُما خائِفانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما خائِفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم خائِفُونَ./ هُنَّ خائِفاتٌ.

دانلود آموزش مکالمه زبان عربی به روش نصرت در 90 روز با فایل صوتی MP3 | یادگیری از پایه تا پیشرفته 

السَّقفُ نَظیفٌ: سقف تمیز است.(لِلمُفرَد)/ اَلسُّقُوفُ نَظِیفَةٌ. (لِلجمع)

6 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (الصِّفَةُ المُشَبَّهَةُ):

أَنَا نَظیفٌ.(للمذکر)/أَنَا نَظیفَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ نَظیفٌ./ أَنتِ نَظیفَةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ نَظیفٌ./ هِیَ نَظیفَةٌ./

نَحنُ نَظیفانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ نَظیفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ نُظَفاءُ.(للمذکر)/ نَحنُ نَظیفاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما نَظیفانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما نَظیفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم نُظَفاءُ./أَنتُنَّ نَظیفاتٌ./

هُما نَظیفانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما نَظیفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم نُظَفاءُ./ هُنَّ نَظیفاتٌ.

الأُستاذُ مُجِدٌّ: استاد کوشا است. (لِلمُذَکَّرِ)/ الأُستاذَةُ مُجِدَّةٌ.(لِلمُؤَنَّث)

7 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (الصِّفَةُ المُشَبَّهَةُ):

أَنَا مُجِدٌّ.(للمذکر)/أَنَا مُجِدَّةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ مُجِدٌّ./ أَنتِ مُجِدَّةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ مُجِدٌّ./ هِیَ مُجِدَّةٌ./

نَحنُ مُجِدَّانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ مُجِدَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ مُجِدُّونَ.(للمذکر)/ نَحنُ مُجِدَّاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما مُجِدَّانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما مُجِدَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم مُجِدُّونَ./أَنتُنَّ مُجِدَّاتٌ./

هُما مُجِدَّانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما مُجِدَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم مُجِدُّونَ./ هُنَّ مُجِدَّاتٌ.

الشَّیخُ ضَعیفٌ: پیرمرد ناتوان است.(لِلمُفرَد)/ الشُّیُوخُ ضُعَفاءُ.(لِلجمع)

8 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (الصِّفَةُ المُشَبَّهَةُ):

أَنَا ضَعیفٌ.(للمذکر)/أَنَا ضَعیفَةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ ضَعیفٌ./ أَنتِ ضَعیفَةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ ضَعیفٌ. هِیَ ضَعیفَةٌ./

نَحنُ ضَعیفانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ ضَعیفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ ضُعَفاءُ.(للمذکر)/ نَحنُ ضَعیفاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما ضَعیفانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ أَنتُما ضَعیفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )

أَنتُم ضُعَفاءُ./ أَنتُنَّ ضَعیفاتٌ./

هُما ضَعیفانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما ضَعیفَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )

هُم ضُعَفاءُ./ هُنَّ ضَعیفاتٌ.

الشَّابُ قَوِیٌّ: جوان نیرومند است.(لِلمُفرَد)/ الشُّبَّانُ أَقوِیاءُ.(لِلجمع)

9- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (الصِّفَةُ المُشَبَّهَةُ):

أَنَا قَوِیٌّ.(للمذکر)/أَنَا قَوِیَّةٌ.(للمؤنث)/

أَنتَ قَوِیٌّ./ أَنتِ قَوِیَّةٌ.( (للمؤنث)/

هُوَ قَوِیٌّ./هِیَ قَوِیَّةٌ./

نَحنُ قَوِیَّانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ قَوِیَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ أَقوِیاءُ.(للمذکر)/ نَحنُ قَوِیَّاتٌ.(للمؤنث)/

أَنتما قَوِیَّانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما قَوِیَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم أَقوِیاءُ./أَنتُنَّ قَوِیَّاتٌ./

هُما قَوِیَّانِ ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما قَوِیَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم أَقوِیاءُ./ هُنَّ قَوِیَّاتٌ.

او در بیمارستان بستری است: هُوَ راقِدٌ فی المُستَشفَی.

10- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة( اسم الفاعل ):

أَنَا راقِدٌ فی المُستَشفَی.(للمذکر)/ أَنَا راقِدَةٌ فی المُستَشفَی. (للمؤنث)/

أَنتَ راقِدٌ فی المُستَشفَی./ أَنتِ راقِدَةٌ فی المُستَشفَی./

هُوَ راقِدٌ./ هِیَ راقِدَةٌ./

نَحنُ راقِدانِ فی المُستَشفَی.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ راقِدَتانِ فی المُستَشفَی. .(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/

نَحنُ راقِدُونَ فی المُستَشفَی. (للجمع المذکر)/ نَحنُ راقِداتٌ فی المُستَشفَی. (للجمع المؤنث)/

أَنتما راقِدانِ فی المُستَشفَی. (لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ أَنتُما راقِدَتانِ فی المُستَشفَی.(لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

أَنتُم راقِدُونَ فی المُستَشفَی./ أَنتُنَّ راقِداتاتٌ فی المُستَشفَی./

هُما راقِدانِ فی المُستَشفَی.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ هُما راقِدَتانِ فی المُستَشفَی. (لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/ هُم راقِدُونَ فی المُستَشفَی. / هُنَّ راقِداتاتٌ فی المُستَشفَی.

ما پزشک متخصص،جراح، پزشکیار،پرستار و بهداشتیار داریم: عِندَنا الطَّبیبُ المُتَخَصِّصُ(الإخصائیُّ) وَ الجَرَّاحُ وَ مُساعِدُ الطَّبیبِ وَ المُمَرِّضُ والمُمَرِّضَةُ وَ المُساعِدُ الصِّحِّی.

11 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعلِ):

أَنَا مُمَرِّضٌ.(للمذکر)/ أَنَا مُمَرِّضَةٌ.( (للمؤنث)/

أَنتَ مُمَرِّضٌ./ أَنتِ مُمَرِّضَةٌ./

هُوَ مُمَرِّضٌ./ هِیَ مُمَرِّضَةٌ./

نَحنُ مُمَرِّضانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ مُمَرِّضَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ مُمَرِّضُون. (للمذکر)/ نَحنُ مُمَرِّضاتٌ. (للمؤنث)/

أَنتما مُمَرِّضانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ أَنتُما مُمَرِّضَتانِ. ( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم مُمَرِّضُون./ أَنتُنَّ مُمَرِّضاتٌ./

هُما مُمَرِّضانِ. ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/ هُما مُمَرِّضَتانِ. ( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم مُمَرِّضُون./ هُنَّ مُمَرِّضاتٌ.

ما پزشک متخصص،جراح، پزشکیار،پرستار و بهداشتیار داریم: عِندَنا الطَّبیبُ المُتَخَصِّصُ(الإخصائیُّ) وَ الجَرَّاحُ وَ مُساعِدُ الطَّبیبِ وَ المُمَرِّضُ والمُمَرِّضَةُ وَ المُساعِدُ الصِّحِّی.

12 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعلِ مَعَ النَّعتِ):

أَنَا المُساعِدُ الصِّحِّی.(للمذکر)/ أَنَا المُساعِدَةُ الصِّحِّیَّةُ.(للمؤنث)/

أَنتَ المُساعِدُ الصِّحِّی./ أَنتِ المُساعِدَةُ الصِّحِّیَّةُ./

هُوَ المُساعِدُ الصِّحِّی./ هِیَ المُساعِدَةُ الصِّحِّیَّةُ./

نَحنُ المُساعِدانِ الصِّحِّیّانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر)/ نَحنُ المُساعِدَتانِ الصِّحِّیَّتانِ.(لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ المُساعِدُونَ الصِّحِّیُّونَ.(للمذکر)/ نَحنُ المُساعِداتُ الصِّحِّیّاتُ.(للمؤنث)/

أَنتما المُساعِدانِ الصِّحِّیّانِ. ( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر ) أَنتُما المُساعِدَتانِ الصِّحِّیَّتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

أَنتُم المُساعِدُونَ الصِّحِّیُّونَ ./ أَنتُنَّ المُساعِداتُ الصِّحِّیّاتُ./

هُما المُساعِدانِ الصِّحِّیّانِ.( لِلمُثَنَّی المُذَکَّر )/هُما المُساعِدَتانِ الصِّحِّیَّتانِ( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث )/

هُم المُساعِدُونَ الصِّحِّیُّونَ ./ هُنَّ المُساعِداتُ الصِّحِّیّاتُ.

من مبتلا به بیماری پوستی،قلبی،ریوی، و مفاصل هستم: أَنا مُصابٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ، القَلبی، الرِّئَوی، المَفاصلِ.

13 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (اسم الفاعلِ):

أَنَا مُصابٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.(للمذکر)/ أَنَا مُصابَةٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.( (للمؤنث)/

أَنتَ مُصابٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ. / أَنتِ مُصابَةٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.

هُوَ مُصابٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ./ هِیَ مُصابَةٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ./

نَحنُ مُصابانِ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / نَحنُ مُصابَتانِ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/ نَحنُ مُصابُونَ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ. (للمذکر)/ نَحنُ مُصاباتٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ. (للمؤنث)/

أَنتما مُصابانِ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / أَنتُما مُصابَتانِ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ. ( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

أَنتُم مُصابُونَ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ./ أَنتُنَّ مُصاباتٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ./

هُما مُصابانِ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / هُما مُصابَتانِ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ. ( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

هُم مُصابُونَ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ./ هُنَّ مُصاباتٌ بِالمَرَضِ الجِلدِیِّ.

بیمار شما مبتلا به تب روده،تب مالاریا، و تب مخملک است: مَریضُکُم مُصابٌ بِالحُمَّی المِعَوِیَّةِ وَ حُمَّی المَلاریا وَ الحُمَّی القِرمِزِیَّة.

14 – تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة (الصفَّةُ المُشَبَّهَة)

أَنَا مَریضٌ.(للمذکر)/ أَنَا مَریضَةٌ.( (للمؤنث)/

أَنتَ مَریضٌ. / أَنتِ مَریضَةٌ./

هُوَ مَریضٌ./ هِیَ مَریضَةٌ./

نَحنُ مَریضانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / نَحنُ مَریضَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ مَرضَی. (للجمع المذکر)/ نَحنُ مَریضاتٌ. (للجمع المؤنث)/

أَنتما مَریضانِ. (لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / أَنتُما مَریضَتانِ.( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

أَنتُم مَرضَی./ أَنتُنَّ مَریضاتٌ./

هُما مَریضانِ. (لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / هُما مَریضَتانِ. .( لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

هُم مَرضَی./ هُنَّ مَریضاتٌ.

پزشک دستور داد در بیمارستان،بخش ccu بستری شود: أَمَرَ الطَّبیبُ أَن یُلازِمَ الفِراشَ فی المُستَشفی فی قِسمِ العِنایَةِ الفائِقَةِ.

15- تصریفُ الأسماءِ المُشتَقَّة:

أَنَا طَبِیبٌ.(للمذکر)/ أَنَا طَبِیبَةٌ.( (للمؤنث)/

أَنتَ طَبِیبٌ./ أَنتِ طَبِیبَةٌ./

هُوَ طَبِیبٌ./ هِیَ طَبِیبَةٌ./

نَحنُ طَبیبانِ.(لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / نَحنُ طَبِیبَتانِ(لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

نَحنُ أَطِبَّاء. (للجمع المذکر) / نَحنُ طَبِیباتٌ.(للجمع المؤنث)/

أَنتما طَبِیبانِ. (لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / أَنتُما طَبِیبَتانِ. (لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

أَنتُم أَطِبَّاء./ أَنتُنَّ طَبِیباتٌ./

هُما طَبِیبانِ. (لِلمُثَنَّی المُذَکَّر) / هُما طَبِیبَتانِ.(لِلمُثَنَّی المُؤَنَّث)/

هُم أَطِبَّاء./ هُنَّ طَبِیباتٌ .

جملات پرکاربرد زبان عربی

عبارتهای کوتاه در احوالپرسی زبان عربی

صبح بخیر: صَبَاحُ الخَیرِ.
در جواب گفته می‏شود: صَبَاحُ النُّورِ
توجه: شب، هنگام خواب گفته می‏شود: «تُصْبِح عَلَی خیرٍ».
عصر بخیر: مساءُالخیرِ…
در جواب گفته می‏شود: مساءُالنُّورِ.
روز بخیر: نَهارَک سعید.
در جواب گفته می‏شود: نهارَک سعید مُبارَک.
وقتتان خوش: طابَتْ أوقاتُکُمْ.
متشکرم: شُکْراً، أَشْکُرُکُمْ.
شب خوش: طابَتْ لیلتُکَ، لیْلةً سَعِیدَة! تُصْبِحُ عَلَی خَیْرٍ.
خوابت خوش (خوابی همراه با تندرستی): صَحَّ النَّوْمُ.
خیلی از شما سپاسگزارم: أَشْکُرُکَ جِدّاً.
بسیار متشکرم: شُکْراً جَزِیلاً.

ان شاء الله قبول باشد! مقبول، ان شاء الله!
با اجازه شما: عَنْ إِذنِکُم
به سلامت: مَعَ السَّلامَةِ، أَلْف سَلامَة، أَلْف خَیر
تو را به خدا می‏سپارم. أَسْتَوْدِعُکَ اللَّه.
به امید دیدار: إِلی اللِّقاءِ….
در امان خدا: فی أَمانِ اللَّهِ.

از آشنایی‌ با شما خرسندم‌. أنا سعیدٌ بمعرفتک‌.
تعارف نکن: لاتُجامِلْ.
خوش آمدید: أهلا و سَهْلا و مرحباً.
متأسفم! شما را بیدار کردم. مهم نیست.
إنی‌ آسفٌ (آسفةٌ) لَقَدْ أیقظتُک‌. لا یَهُمّ‌.
سخت نگیر: هَوِّنْ عَلیْکَ!
به چشم، اطاعت: سَمْعاً و طاعَةً.
خواهرم ببخشید لطفاً ساعت چند است؟
عفوا یا أختی‌، کم‌ الساعة‌ مِن‌ْ فَضْلِک‌ِ؟
چرا سؤال می‌کنی در حالی که ساعت روی دست شما است؟
لِم‌َ تسأل‌ وساعتک‌ عَلَی‌ یدک‌َ؟
ساعت من دقیق نیست. ساعتی‌ غیرمضبوطة.
اندکی‌ اینجا منتظر من‌ باش.اِنْتَظِرْنِی‌ هنا قلیلاً.
هوای بیرون سرد است دارم یخ می‌زنم. الجو باردٌ فی‌ الخارج‌. أکادُ‌ أَتَجَمَّدُ.
بهتر است‌ که‌ این‌ موضوع‌ را به‌ وقت‌ دیگری‌ موکول‌ کنیم‌.
مِنَ‌ الأفضل‌ِ أَنْ‌ نُرْجِی‌ءَ هذا الموضوعَ‌ إلی‌ وقت‌ٍ آخَرَ.
قرار ما ساعت‌ 9 شب‌. موعدنا الساعة‌ التاسعة‌ مساءً.
خداوند نگهدار تو باشد.الله‌ یَحْمِیک‌ (یَحْفَظک)، (الله یُخَلِّیک)(عا).
استاد خوش آمدید. مرحباً یاأستاذ.
فرصت خوبی بود که شما را ببینم.کانت‌ْ فُرْصَةً‌طَیِّبَةً‌ أَنْ‌ أراکَ‌.
خرسندم‌ که‌ …… را بشناسم‌. یسْعدُنِی‌ أَنْ‌أَتَعَرَّفَ‌ عَلَی ….
از این‌ مناسبت‌ خوب‌ شادمان‌ هستم‌. یَسُرُّنِی‌ بهذه‌المناسبة‌ السعیدة‌.
فراموش‌ نکنید که‌ همیشه‌ با من‌ تماس‌ بگیرید. لاتَنْس‌َ أن‌ْ تَتَّصِل‌َ بِی‌ دائماً.
آیا می‌توانی به من کمک کنی؟أَیُمْکِنُکَ‌مُساعدتی‌؟
خانم! چگونه می‌توانم به شما کمک کنم؟کیف أساعدک‌ِ یاسیدة؟
باید با تو صریح باشم. لا بُدَّ لی‌ أن‌ أَکُونَ‌صریحاً (صریحة)‌ معک‌.
وقت شما را زیاد نمی‌گیرم.لن‌ آخُذَ مِنْ‌ وقتک‌الکثیر.
از شما سپاسگزار خواهم شد اگر به من کمک کنید.
سَأَکُونُ‌ شاکراً‌ لو ساعدتَنِی.
وقت‌ آن‌ نرسیده‌ است‌. لم‌ یَحِنِ‌ الأوانُ‌ لذلک‌.
من‌ به‌ خودم‌ اطمینان‌ دارم‌. أنا واثقٌ‌ مِنْ‌ نَفْسِی‌.
حق‌ با شماست‌. 
الحق‌ٌ مَعَکَ‌.
مشکل‌ حل‌ شده‌ است‌. 
المشکلة‌ُ محلولة‌ٌ.
وقت‌کشی‌ نکن. 
لاتَقْتُلِ‌ الوقتَ‌. لاتضیع الوقت.
عیدتان مبارک (سال نو مبارک).
کُلُّ عامٍ و أَنْتَ بِخیرٍ! (کُلُّ عامٍ و أنتَ بِأَلْفِ خَیْرٍ).
مبارک باشد: مَبْرُوک، تَهانِینا، أَلْف مَبْرُوک.
در جواب گفته می‌‏شود: خداوند به شما برکت دهد! اللَّه یُبارِک فیکَ!